(لطفا اگر مطالب قبلی را مطالعه نکردید حتما مطالعه کرده و ادامه دهید)
خب در این زندگی ما بسیاری از مشکلاتی را که برایمان پیش می آید را باید بدانیم که علتش رفتار خود ماست(حتی یتغیروا مابأنفسهم...).
اما حال باید دانست اگر مشکلی برایمان پیش آمد نباید در زندگی ناامید شد
گرچه در نا امیدی بسی امید است، اما امید هم باید خدایی باشد تا دوباره آن مشکل پیش نیاید.
دست به عصا راه رفتن خیلی فشار نمی آورد آنچه سخت است از زمین بلند شدن است.
آنچه که برای ما در چارت معین شده فقط چند دستور است
دستور انجام شد میتوان به کمک از دستور دهنده امید داشت
چگونه است هم خدا را میخواهیم هم خرما را؟!!!!
البته از همه مهمتر اینکه دستورات هم همگی به نفع ماست، وچیزی عاید دستور دهنده نمیشود چون نیازی به آنها ندارد(و هو الغنی الغفور)، یک صفت هم گفته شد و آن امید به بخشش اوست
