از خاک بر آمدیم
که آدم باشیم ......
آنگاه به حریم دوست
محرم باشیم.....
از اب و گل بهشتی
خلق شدیم..
حیف است که
هیزم جهنم باشیم
از خاک بر آمدیم
که آدم باشیم ......
آنگاه به حریم دوست
محرم باشیم.....
از اب و گل بهشتی
خلق شدیم..
حیف است که
هیزم جهنم باشیم
ای کاش لَیسَ بودن و هیچ بودنِ عالم امکان را درک می کردیم،
و برای هیچ، این قدر ارزش و اعتبار قایل نمی شدیم،
و بر سر هیچ، این همه با هم نزاع نمی کردیم!
بزرگی میفرمود: دنیا صد سال اولش فقط سخته، همین و بس
بسم رب الحب
گفتیم که اگر بخواهیم با این روش که زندگی را خدایی کنیم ادامه دهیم باید کمی سختی گذر ا به خودمان بدهیم.
چطور میخواهیم بگوییم که ما کسی را قبول داربم ولی حرف اورا گوش نمیدهیم؟؟؟!!!
(لطفا اگر مطالب قبلی را مطالعه نکردید حتما مطالعه کرده و ادامه دهید)
خب در این زندگی ما بسیاری از مشکلاتی را که برایمان پیش می آید را باید بدانیم که علتش رفتار خود ماست(حتی یتغیروا مابأنفسهم...).
اما حال باید دانست اگر مشکلی برایمان پیش آمد نباید در زندگی ناامید شد
گرچه در نا امیدی بسی امید است، اما امید هم باید خدایی باشد تا دوباره آن مشکل پیش نیاید.
دست به عصا راه رفتن خیلی فشار نمی آورد آنچه سخت است از زمین بلند شدن است.
آنچه که برای ما در چارت معین شده فقط چند دستور است
دستور انجام شد میتوان به کمک از دستور دهنده امید داشت
چگونه است هم خدا را میخواهیم هم خرما را؟!!!!
البته از همه مهمتر اینکه دستورات هم همگی به نفع ماست، وچیزی عاید دستور دهنده نمیشود چون نیازی به آنها ندارد(و هو الغنی الغفور)، یک صفت هم گفته شد و آن امید به بخشش اوست